Jambo!
Door: Milkshake
Blijf op de hoogte en volg Cindy
07 December 2010 | Kenia, Nairobi
Dag 12: Jambo ( Hello!)
In de morgen hebben de kinderen de ‘metselkook’ gekregen! Ze vonden het super lekker!
Daarna heb ik Shosho (moeder v. Jackson) en mezelf getrakteerd, en zijn we naar de kapper geweest! Lindsey was ook mee gegaan! Shosho een verfje en gestijld en ik vlechten aan de linkerkant! Alleen zo’n Afrikaanse kapsalon is al een belevenis! Alles ook lekker ‘Pole Pole’ ( op het gemak!).
Daarna zijn we een bezoek gaan brengen aan ‘New Life’. Dit is een weeshuis voor verlaten baby’s-Kinderen t/m 3 jaar. Deze kinderen kunnen ook ter adoptie worden afgestaan! Dit weeshuis had alles goed geregeld. De verzorging, beveiliging, hulp, materialen en sponsoren!
Daarna ben ik even samen met de huismoeder de kinderen in bed gaan stoppen. Het zijn toch echt scheetjes!
In de avond wilde wij, de meiden (vrijwilligers), graag een film kijken. Toen bedacht ik mij dat er films op mijn laptop stonden. We hebben samen de film van ‘Sex in the City’ gekeken op het stapelbed, met een glaasje wijn! Omdat we hier heel anders leven, waren we halverwege de film al moe, en besloten deze een andere keer af te kijken haha!
Kwa herini (Good bye)
Dag 13: Het is erg maf om te horen dat het thuis sneeuwt, en hier zitten we in + - 23-28 graden!
Vandaag zijn we eerst geld gaan storten op de bank, voor de safari! Daarna zijn we wat gaan eten in Nyeri Town. In het eettentje kwam een straatjongen bij ons zitten. Hij zei tegen het personeel dat hij bij ons hoorde, haha! Gelukkig geloofde zij dat niet en hij moest de tent verlaten. Nadat we een cracker hadden gegeven, bleef hij nog bij ons! Hij liep zelfs mee door de supermarkt. We hebben hem naderhand een pakje melk en een lolly gegeven. Ik heb hier dan wel moeite mee, want hij was nog zo jong. Ik schat 9 jaar. Ik vraag me dan af hoe dit heeft kunnen gebeuren? Leven zijn ouders nog of is dit zijn eigen keuze? Hij hield wel vaker een flesje tegen zijn neus, waar lijm in zat. Dit is een manier voor alle straatjongens om high te worden!
In de middag hebben we gezellig gekleurd met de Upendo kids. Alle vrijwilligers hadden de kleurplaten van Super de boer/Lidel, waar ze Sinterklaas-Pieten schoenen mee konden maken! Toevallig gehehe! Ze vonden het super leuk! Zondag vouwen/plakken wij de schoen en dan worden er pepernoten en cadeautjes in gedaan, haha! Als ze dan maandag wakker worden, zien ze het!
Daarna vroeg de huismoeder aan mij of ik mee wilde helpen met de klerenkast op te ruimen. Deze zijn we even goed onder handen gaan nemen. De andere vrijwilligers zijn naderhand ook komen helpen. Omdat Jackson als eens had aangegeven om kapotte kleding weg te doen voor de sloppenwijk, vertelde ik dit gelijk aan de huismoeder. Zo hebben we alle kleding kunnen sorteren!
Vandaag vroeg het bed in, aangezien we morgen om kwart voor 5 op moeten voor de 3 dagen Safari in de Masai Mara! Lala salama (sweet dreams)
Safari: Tijdens de heenreis, reden we door ‘Masai Land’. Je ziet dan de echte Masai stammen! Ik ben dan hierdoor helemaal van de ‘wap’, want hoe leven deze mensen? Dat dit nog bestaat! Het zien op tv is iets heel anders dan de werkelijkheid! Ik wilde onderweg graag foto’s maken, maar de chauffeur gaf al aan dat ze dit niet fijn vinden. Tjah, en toch wilde ik foto’s hiervan maken! Dus ik stiekem kliekjes getrokken…hihih! Ik kreeg al de bijnaam Masai Paparazzi van Monique, haha!
Eenmaal aangekomen om 16.00 in Masai Mara na 9,5 uur rijden, gingen we nog een korte gamedrive rijden! Na 10 minuten zagen we al een vrouwtjes leeuw. Ze stond maar 4 meter van ons af…
Tijdens deze gamedrive zagen we ook het prooi van een luipaard in een boom. Ik vind dode dieren vreselijk, maar dit had wel een indrukwekkend iets! Het is en blijft de natuur!
De andere gamedrives waren erg mooi! Veel gezien zoals: luipaard, leeuwen, giraffen, buffels, olifanten, zeebra’s en noem maar op! Zie foto’s Hyves/facebook!
Wat mij zelf ook is bijgebleven is dat er in de nacht een Masai de wacht hielt bij je tent. Ik lag met Monique en haar vader in een tent! Toen alle lichten uit waren, niet dat er veel elektriciteit was want die viel steeds uit, zagen we de schaduw van de Masai! Natuurlijk komen dan de grappen naar boven!
Tijdens onze terugreis naar Nyeri-Gatitu zijn we even naar de supermarkt geweest in Nairobi. Dit was al een hele belevenis! Er liepen verschillende soorten mensen door elkaar. Rijk en arm! Gelukkig werden we hier niet zo na gestaard als ik Nyeri, maar we vielen zeker op! In deze supermarkt hadden ze meer keuze, dus hier waren we erg blij mee, Yeayyy! Bij de kassa bekeek de kassabediende heel gek naar de kaasjes die ik had! Toen ik begon te lachen, schoot hij ook in de lach! Het komt toch echt uit deze winkel haha!
Toen we onze shuttle wilde nemen van Nairobi naar Nyeri bleek dat het zo druk was, dat zelfs heel veel mensen aan het wachten waren voor een shuttle die zij al vooraf betaald hadden. Dus dit was onmogelijk. Het was voor ons heel belangrijk om voor het donker uit Nairobi te zijn, want dat is voor ons als ‘mangzoengoes’ niet veilig! Uiteindelijk kon iemand ons brengen, maar natuurlijk wel voor een ‘mooi’ prijsje….in ieder geval betaalbaar en veilig!
Toen we vertrokken duurde het nog even voordat we de stad uit waren, dit ivm file. Ondanks de ongelofelijke chaos, gebeurde er geen ongelukken! En zelfs geen enkele agressie gezien! Geloof me, ik zag hier dingen die bij ons thuis niet goed waren afgelopen. Bij ons thuis wordt er super snel gescholden of stappen mensen uit als hen iets niet bevalt! Maar hier helemaal niet. Wel tuteren, maar geen scheldwoorden of agressie…jaja, daar kunnen wij nog iets van leren!
Ik vraag mij ook erg vaak af waarom mensen doen zoals ze doen! Bepaald gedrag komt niet zo maar en hoe kan dat zo verschillen? Ach ja, ik doe niet voor niks een studie gedragsspecialist..gehe! Lekker boeiend!
Dag 17: Vandaag alles ‘pole pole’ (rustig aan). Sint en pietenschoenen in elkaar gezet. Daarna lekker in de zon gelegen!
Voor het naar bed gaan, hadden alle kinderen hun zelf gemaakte schoen gezet! Tijdens het instoppen van de kinderen hen nog even een verhaaltje vertelt van de schoen morgen vroeg. Een van de jongste kinderen was aan het huilen want hij wilde zijn schoen nu al. Wat schattig!
In de avond hebben wij het laatste deel van ‘Sex and the city’ afgekeken en toen de schoentjes van de kids gevuld! Ik ben eens benieuwd morgen vroeg!
Dag 18: In de morgen zijn we vroeg opgestaan, omdat we de reacties van de kinderen wilden zien. Ze vonden het super leuk! Ze vonden de pepernoten erg lekker en de stickers werden overal geplakt haha! Daarna hebben we een ‘meeting’ gehad met Jackson voor de plannen van deze week!
We zijn met de Upendo matatu een afspraak gaan maken bij Abudeir country club voor komende ‘ijumaa’ (vrijdag) en vervolgens een andere afspraak gaan maken voor een bezoek aan de vrouwengevangenis. We wilde graag een bezoek brengen aan de kinderen van de vrouwen die vast zitten. Deze kinderen zitten bij hun moeder omdat er geen andere plek voor hen is. Toen we bij de Nyeri gevangenis aankwamen werden we vriendelijk ontvangen door de hoofd van deze afdeling. De mevrouw vond het super nobel dat wij deze kinderen iets voor kerst wilde brengen. Ze regelde dat alle 12 vrouwen die een kind in de gevangenis had, zich kwam voorstellen met haar zoon of dochter. Dit was wel erg indrukwekkend! Ik vraag me dan weer gelijk af waarom deze vrouwen hier zitten! En natuurlijk het hele ‘gevangenis gebeuren’ boeit mij gewoon. Komende ‘alhamisi ‘ (donderdag) brengen wij een bezoek aan deze kinderen en nemen dan koekjes, melk en speelgoed mee.
Nadat we de afspraken hadden gemaakt, konden we naar Nyeri Town gaan. In de supermarkt hebben we van ons sponsorgeld het lekkers en speelgoed voor de kids in de gevangenis gehaald en de voedselpakketten samen gesteld voor enkele familieleden van de Upendo kinderen en 3 gezinnen hier in Gatitu.
Tijdens onze terugrit zijn we de 3 gezinnen in Gatitu gaan bezoeken met een voedselpakket. De eerste was een hele oude mevrouw met HIV en kon niet meer voor zichzelf zorgen. Ze werd verzorgd door haar buren. De leefomstandigheden waren gewoon schrijnend, maar voor hen heel normaal. Gewoon een klein houten hutje waar alles in een kleine ruimte wordt gedaan. Geen hygiëne of wat dan ook!
Het tweede gezin was een moeder (40 jaar) en vader (80 jaar) met 9 kinderen waarvan de moeder ook nog zwanger was! Ongelofelijk! Ook moeilijk om in woorden uit te leggen wat dit met je doet! Kinderen zeer slecht verzorgd, rare bultjes op voeten, beestjes die onder de huid zitten, teennagels die om hoog steken, gescheurde kleren, kapotte schoenen…de jongste had vergroeide voetjes etc. Te veel voor op te noemen! Ik begrijp dan ook niet waarom ze dan steeds weer zwanger raken. Een onbegrijpelijke situatie voor mij!
Het derde bezoek was bij een oude man, die altijd hard heeft werkt en nu nog! Hij leefde in dezelfde omstandigheden als de oude mevrouw, alleen hij kon nog wel voor zich zelf ‘zorgen’.
Als iemand thuis nog een keertje roept dat hij of zij het slecht heeft, ga ik schreeuwen!!! Haha!
Toen we bij een winkel waren, kwamen we Cecile tegen. Zij is een lerares op een primary school in Gatitu! Ze wilde graag een dag vrij maken, zodat Monique en ik alsnog de school konden bezoeken ondanks het dicht is. Het is een normale school, waarbij één groep een ‘special needs’ klasje is! Ze wilde mij graag meer vertellen over deze groep. Ze gaat er zelfs voor zorgen dat er enkele kinderen van deze groep op bezoek komen, zodat ik iets met hen kan gaan doen. Misschien kan ik nog iets betekenen voor hen, door bijvoorbeeld nieuwe boeken te kopen! We zullen zien!
Eenmaal terug bij Upendo children’s center ben ik even met Rebecca (de huismoeder) aan tafel gaan zitten. Jackson had gevraagd of ik een kort verslag wilde typen over enkele kinderen van Upendo,aan de hand van de informatie die ik van Rebecca zou krijgen. Dit verslag kon ik dan via email naar Tessa Janssen sturen, zodat zij hiervan op de hoogte zou zijn.
Kwa herini (Goodbye) Tutaonana (See you again)
Ps: Foto's zie hyves/facebook!
In de morgen hebben de kinderen de ‘metselkook’ gekregen! Ze vonden het super lekker!
Daarna heb ik Shosho (moeder v. Jackson) en mezelf getrakteerd, en zijn we naar de kapper geweest! Lindsey was ook mee gegaan! Shosho een verfje en gestijld en ik vlechten aan de linkerkant! Alleen zo’n Afrikaanse kapsalon is al een belevenis! Alles ook lekker ‘Pole Pole’ ( op het gemak!).
Daarna zijn we een bezoek gaan brengen aan ‘New Life’. Dit is een weeshuis voor verlaten baby’s-Kinderen t/m 3 jaar. Deze kinderen kunnen ook ter adoptie worden afgestaan! Dit weeshuis had alles goed geregeld. De verzorging, beveiliging, hulp, materialen en sponsoren!
Daarna ben ik even samen met de huismoeder de kinderen in bed gaan stoppen. Het zijn toch echt scheetjes!
In de avond wilde wij, de meiden (vrijwilligers), graag een film kijken. Toen bedacht ik mij dat er films op mijn laptop stonden. We hebben samen de film van ‘Sex in the City’ gekeken op het stapelbed, met een glaasje wijn! Omdat we hier heel anders leven, waren we halverwege de film al moe, en besloten deze een andere keer af te kijken haha!
Kwa herini (Good bye)
Dag 13: Het is erg maf om te horen dat het thuis sneeuwt, en hier zitten we in + - 23-28 graden!
Vandaag zijn we eerst geld gaan storten op de bank, voor de safari! Daarna zijn we wat gaan eten in Nyeri Town. In het eettentje kwam een straatjongen bij ons zitten. Hij zei tegen het personeel dat hij bij ons hoorde, haha! Gelukkig geloofde zij dat niet en hij moest de tent verlaten. Nadat we een cracker hadden gegeven, bleef hij nog bij ons! Hij liep zelfs mee door de supermarkt. We hebben hem naderhand een pakje melk en een lolly gegeven. Ik heb hier dan wel moeite mee, want hij was nog zo jong. Ik schat 9 jaar. Ik vraag me dan af hoe dit heeft kunnen gebeuren? Leven zijn ouders nog of is dit zijn eigen keuze? Hij hield wel vaker een flesje tegen zijn neus, waar lijm in zat. Dit is een manier voor alle straatjongens om high te worden!
In de middag hebben we gezellig gekleurd met de Upendo kids. Alle vrijwilligers hadden de kleurplaten van Super de boer/Lidel, waar ze Sinterklaas-Pieten schoenen mee konden maken! Toevallig gehehe! Ze vonden het super leuk! Zondag vouwen/plakken wij de schoen en dan worden er pepernoten en cadeautjes in gedaan, haha! Als ze dan maandag wakker worden, zien ze het!
Daarna vroeg de huismoeder aan mij of ik mee wilde helpen met de klerenkast op te ruimen. Deze zijn we even goed onder handen gaan nemen. De andere vrijwilligers zijn naderhand ook komen helpen. Omdat Jackson als eens had aangegeven om kapotte kleding weg te doen voor de sloppenwijk, vertelde ik dit gelijk aan de huismoeder. Zo hebben we alle kleding kunnen sorteren!
Vandaag vroeg het bed in, aangezien we morgen om kwart voor 5 op moeten voor de 3 dagen Safari in de Masai Mara! Lala salama (sweet dreams)
Safari: Tijdens de heenreis, reden we door ‘Masai Land’. Je ziet dan de echte Masai stammen! Ik ben dan hierdoor helemaal van de ‘wap’, want hoe leven deze mensen? Dat dit nog bestaat! Het zien op tv is iets heel anders dan de werkelijkheid! Ik wilde onderweg graag foto’s maken, maar de chauffeur gaf al aan dat ze dit niet fijn vinden. Tjah, en toch wilde ik foto’s hiervan maken! Dus ik stiekem kliekjes getrokken…hihih! Ik kreeg al de bijnaam Masai Paparazzi van Monique, haha!
Eenmaal aangekomen om 16.00 in Masai Mara na 9,5 uur rijden, gingen we nog een korte gamedrive rijden! Na 10 minuten zagen we al een vrouwtjes leeuw. Ze stond maar 4 meter van ons af…
Tijdens deze gamedrive zagen we ook het prooi van een luipaard in een boom. Ik vind dode dieren vreselijk, maar dit had wel een indrukwekkend iets! Het is en blijft de natuur!
De andere gamedrives waren erg mooi! Veel gezien zoals: luipaard, leeuwen, giraffen, buffels, olifanten, zeebra’s en noem maar op! Zie foto’s Hyves/facebook!
Wat mij zelf ook is bijgebleven is dat er in de nacht een Masai de wacht hielt bij je tent. Ik lag met Monique en haar vader in een tent! Toen alle lichten uit waren, niet dat er veel elektriciteit was want die viel steeds uit, zagen we de schaduw van de Masai! Natuurlijk komen dan de grappen naar boven!
Tijdens onze terugreis naar Nyeri-Gatitu zijn we even naar de supermarkt geweest in Nairobi. Dit was al een hele belevenis! Er liepen verschillende soorten mensen door elkaar. Rijk en arm! Gelukkig werden we hier niet zo na gestaard als ik Nyeri, maar we vielen zeker op! In deze supermarkt hadden ze meer keuze, dus hier waren we erg blij mee, Yeayyy! Bij de kassa bekeek de kassabediende heel gek naar de kaasjes die ik had! Toen ik begon te lachen, schoot hij ook in de lach! Het komt toch echt uit deze winkel haha!
Toen we onze shuttle wilde nemen van Nairobi naar Nyeri bleek dat het zo druk was, dat zelfs heel veel mensen aan het wachten waren voor een shuttle die zij al vooraf betaald hadden. Dus dit was onmogelijk. Het was voor ons heel belangrijk om voor het donker uit Nairobi te zijn, want dat is voor ons als ‘mangzoengoes’ niet veilig! Uiteindelijk kon iemand ons brengen, maar natuurlijk wel voor een ‘mooi’ prijsje….in ieder geval betaalbaar en veilig!
Toen we vertrokken duurde het nog even voordat we de stad uit waren, dit ivm file. Ondanks de ongelofelijke chaos, gebeurde er geen ongelukken! En zelfs geen enkele agressie gezien! Geloof me, ik zag hier dingen die bij ons thuis niet goed waren afgelopen. Bij ons thuis wordt er super snel gescholden of stappen mensen uit als hen iets niet bevalt! Maar hier helemaal niet. Wel tuteren, maar geen scheldwoorden of agressie…jaja, daar kunnen wij nog iets van leren!
Ik vraag mij ook erg vaak af waarom mensen doen zoals ze doen! Bepaald gedrag komt niet zo maar en hoe kan dat zo verschillen? Ach ja, ik doe niet voor niks een studie gedragsspecialist..gehe! Lekker boeiend!
Dag 17: Vandaag alles ‘pole pole’ (rustig aan). Sint en pietenschoenen in elkaar gezet. Daarna lekker in de zon gelegen!
Voor het naar bed gaan, hadden alle kinderen hun zelf gemaakte schoen gezet! Tijdens het instoppen van de kinderen hen nog even een verhaaltje vertelt van de schoen morgen vroeg. Een van de jongste kinderen was aan het huilen want hij wilde zijn schoen nu al. Wat schattig!
In de avond hebben wij het laatste deel van ‘Sex and the city’ afgekeken en toen de schoentjes van de kids gevuld! Ik ben eens benieuwd morgen vroeg!
Dag 18: In de morgen zijn we vroeg opgestaan, omdat we de reacties van de kinderen wilden zien. Ze vonden het super leuk! Ze vonden de pepernoten erg lekker en de stickers werden overal geplakt haha! Daarna hebben we een ‘meeting’ gehad met Jackson voor de plannen van deze week!
We zijn met de Upendo matatu een afspraak gaan maken bij Abudeir country club voor komende ‘ijumaa’ (vrijdag) en vervolgens een andere afspraak gaan maken voor een bezoek aan de vrouwengevangenis. We wilde graag een bezoek brengen aan de kinderen van de vrouwen die vast zitten. Deze kinderen zitten bij hun moeder omdat er geen andere plek voor hen is. Toen we bij de Nyeri gevangenis aankwamen werden we vriendelijk ontvangen door de hoofd van deze afdeling. De mevrouw vond het super nobel dat wij deze kinderen iets voor kerst wilde brengen. Ze regelde dat alle 12 vrouwen die een kind in de gevangenis had, zich kwam voorstellen met haar zoon of dochter. Dit was wel erg indrukwekkend! Ik vraag me dan weer gelijk af waarom deze vrouwen hier zitten! En natuurlijk het hele ‘gevangenis gebeuren’ boeit mij gewoon. Komende ‘alhamisi ‘ (donderdag) brengen wij een bezoek aan deze kinderen en nemen dan koekjes, melk en speelgoed mee.
Nadat we de afspraken hadden gemaakt, konden we naar Nyeri Town gaan. In de supermarkt hebben we van ons sponsorgeld het lekkers en speelgoed voor de kids in de gevangenis gehaald en de voedselpakketten samen gesteld voor enkele familieleden van de Upendo kinderen en 3 gezinnen hier in Gatitu.
Tijdens onze terugrit zijn we de 3 gezinnen in Gatitu gaan bezoeken met een voedselpakket. De eerste was een hele oude mevrouw met HIV en kon niet meer voor zichzelf zorgen. Ze werd verzorgd door haar buren. De leefomstandigheden waren gewoon schrijnend, maar voor hen heel normaal. Gewoon een klein houten hutje waar alles in een kleine ruimte wordt gedaan. Geen hygiëne of wat dan ook!
Het tweede gezin was een moeder (40 jaar) en vader (80 jaar) met 9 kinderen waarvan de moeder ook nog zwanger was! Ongelofelijk! Ook moeilijk om in woorden uit te leggen wat dit met je doet! Kinderen zeer slecht verzorgd, rare bultjes op voeten, beestjes die onder de huid zitten, teennagels die om hoog steken, gescheurde kleren, kapotte schoenen…de jongste had vergroeide voetjes etc. Te veel voor op te noemen! Ik begrijp dan ook niet waarom ze dan steeds weer zwanger raken. Een onbegrijpelijke situatie voor mij!
Het derde bezoek was bij een oude man, die altijd hard heeft werkt en nu nog! Hij leefde in dezelfde omstandigheden als de oude mevrouw, alleen hij kon nog wel voor zich zelf ‘zorgen’.
Als iemand thuis nog een keertje roept dat hij of zij het slecht heeft, ga ik schreeuwen!!! Haha!
Toen we bij een winkel waren, kwamen we Cecile tegen. Zij is een lerares op een primary school in Gatitu! Ze wilde graag een dag vrij maken, zodat Monique en ik alsnog de school konden bezoeken ondanks het dicht is. Het is een normale school, waarbij één groep een ‘special needs’ klasje is! Ze wilde mij graag meer vertellen over deze groep. Ze gaat er zelfs voor zorgen dat er enkele kinderen van deze groep op bezoek komen, zodat ik iets met hen kan gaan doen. Misschien kan ik nog iets betekenen voor hen, door bijvoorbeeld nieuwe boeken te kopen! We zullen zien!
Eenmaal terug bij Upendo children’s center ben ik even met Rebecca (de huismoeder) aan tafel gaan zitten. Jackson had gevraagd of ik een kort verslag wilde typen over enkele kinderen van Upendo,aan de hand van de informatie die ik van Rebecca zou krijgen. Dit verslag kon ik dan via email naar Tessa Janssen sturen, zodat zij hiervan op de hoogte zou zijn.
Kwa herini (Goodbye) Tutaonana (See you again)
Ps: Foto's zie hyves/facebook!
-
07 December 2010 - 13:05
Nienke:
Haai Cin!
Wat een super avontuur heb je toch!! Super gaaf die safari ik wil oooooook! En die kids die zo blij zijn met de kleine grote dingen die jullie doen! Super!! Chapeau!! Sneeuw is hier inmiddels weer weg maar koud is het wel heel erg!Sint is weg en de kerstboom is er voor in de plaats gekomen!Hou je goed mop en geniet!!
Ben benieuwd naar je volgende verslag!
Kusje Nien -
07 December 2010 - 13:45
Angke:
Wat een leuke foto's Cin. Erg leuk om te zien, vooral de beestjes :-D
-
07 December 2010 - 16:11
Lydia:
Cin, mupke!! wat een indrukken allemaal he! dat van de kleine kindjes die aan de lijm zitten was in Kaapstad ook!
en je opmerkingen allemaal haha, maar verstaan ze nederlands? of ben je met meerdere nederlanders nog daar? sowieso zijn jullie met 2 vrijwilligers toch?
nou ik ben weer benieuwd naar je volgend verhaaltje, viel spas verder ow en ik ga meteen even je foto;s op facebook checken
dikke poen!! -
07 December 2010 - 16:11
Lydia:
ps; supervet dat je zo'n gamelodge hebt gedaan....let maar op met de buffels! ze zien er het lompst uit maar zijn wel het gevaarlijkst (echt geen grapje) -
07 December 2010 - 17:11
Anna Van Den Dijck:
hoi Cindy
super al jou verhalen. Wat een ervaringen.Als je weer thuis bent wilt ik alles nog eens horen en al je foto's zien. Kijk er al naar uit.
Nou ik wens je komende weken nog meer mooie ervaringen toe.
heel veel groetjes
tante Anna -
07 December 2010 - 18:14
Manon:
Hoi Cindy,
Zie je ze niet allemaal in Zuid Afrika dan maak je het toch gewoon compleet in Kenia. Je hebt nu de Big 5 gezien en HOE!!!hahaha.
Super jou verhaal te lezen. Volg je op de voet. Paar herkenbare dingen.
Heel veel plezier
Groetjes Manon -
07 December 2010 - 19:00
Tessa:
Hey Cindy!!!!! Leuk je verhaal te lezen, super om te horen dat ze zo'n mooi sinterklaas hebben gehad, geweldig!!! Liefs Tessa -
08 December 2010 - 10:10
Cindy :
Hallo Allemaal!
Indd die buffelsn zien er lomp uit, maar zeer gevaarlijk haha!
Tot nu toe trek ik hier met met 4 vrijwilligers op. Allemaal Limbo's haha! Karin is vandaag aangekomen en de 2 andere vrijwilligers van het begin, zijn niet zo vaak hier!
Zodra ik thuis ben wordt het een fotomarathon...want heb zoveel foto's! Wil graag meer foto's op deze site maar die moet ik met creditkaart kopen en die heb ik niet helaas! Ik wil namelijk op het einde een fotoboek maken van deze site!
Dikke kus! -
08 December 2010 - 11:46
Mam:
Hello my dear dochter;
Mijn mond valt open bij al dit lezen. Wat een belevenis allemaal en zo zie je maar weer dat je thuis het maar goed hebt en een verzorgd bedje.
Het is zeker ook de moeite waard om dit te beleven en te zien.Het doet soms ook veel pijn om er naar te kijken maarja je kunt niet alles veranderen he. Dit is hun cultuur ze weten niet beter.
Dikke poen vanuit de sneeuw want het is behoorlijk koud. Oh ja,. A.s. maandag gaat je auto naar de garage.
Kuuussssjeeees Mam en Make. ik moest je een knuffel geven -
08 December 2010 - 20:20
Peggy:
Wat een belevenissen allemaal!! Wauw!! En wat een super foto's iedere keer.
Ik ben jaloers, wou dat ik zo stoer was als jou :)
Ben weer benieuwd naar je volgend verslag.
Enjoy!!!!!
Kus, Peg
PS: ik zal het kaartje voor One Day Off voor je regelen, gezellig dat je mee gaat! -
09 December 2010 - 11:34
Wendy:
Hoi Cindy,
Wat schrijf je leuke verhalen en wat beleef je voor een spannende en mooie avonturen.
Geweldig wat je allemaal doet.
Ik blijf je verhalen volgen,
Liefs Wendy ( Wezel ) haha
-
10 December 2010 - 13:10
Cindy :
Ooo Mammie..wat goed dat je mijn baby'tje naar de garage brengt :-)
Wil je Make mijn verhalen ook laten lezen/voorlezen? Geef mijn Engeltje & (B) engeltje een dikke knuffel!
Doeii Allemaal! (l) -
10 December 2010 - 14:37
Esmeralda:
Hey Sissssss!
helemaal te gek om jouw verhalen te lezen! Jaloerssss, maar vooral super trots! Je vervoer op de terugreis is geregeld, dat je maar snel terugkomt, misssjoeee!
En ik volg je op de voet ;)
xxx esmeralda -
11 December 2010 - 06:55
Cindy :
Haai Sissy!
Super dat jullie 2 mij komen halen...helemaal Happy! Miss you 2 -xxx- -
15 December 2010 - 10:58
Denise:
Hello,
Wat een stroere verhalen allemaal!! Amuseer je nog maar lekker!!!
XXje
Denise
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
